Producenci smartfonów przyzwyczaili nas do tego, że wszystkie flagowce mają bardzo zbliżoną do siebie specyfikację. Również OnePlus wyrobił swoją pozycję przygotowując swojego zabójce flagowców. Dlatego też klienci zwracają uwagę na parametry takie jak: rozmiar ekranu, chipset, ilość pamięci RAM, przestrzeni dyskowej oraz rozdzielczość i typ aparatu. Mało kto zagląda w szczegóły specyfikacji i sprawdza przykładowo kategorię modemu LTE. Zakładamy, że jak oba smartfony mają ten sam chipset, to również posiadają takie same moduły łączności bezprzewodowej.
Niestety nie jest to prawdą. To, że dany smartfon ma chipset, który wspiera najnowsze rozwiązania LTE-Advanced (np. MIMO 4×4, modulacja 256 QAM, agregacja wielu nośnych itd.), nie oznacza wcale, że producent zdecyduje się na ich zastosowanie. Większość osób i tak patrzy na wyniki benchmarków oraz wydajność w grach, więc producenci czasami decydują się na oszczędności kosztów produkcji w postaci mniej zaawansowanych rozwiązań bezprzewodowych. Niestety to spotkało najnowszego OnePlus 5, który pewnie będzie porównywany z Samsungiem Galaxy S8 czy też Sony Xperia XZ Premium.
OnePlus 5 posiada modem LTE kategorii 12, którego maksymalna prędkość pobierania danych to 600 Mbit/s.
Natomiast najnowsze flagowce Samsunga oraz Sony mają ten sam chipset, ale są to urządzenia LTE kategorii 16, które osiągają magiczną prędkość 1 Gbit/s. Żeby było to możliwe, to producent smartfona musi zaprojektować urządzenie w taki sposób, aby możliwe było zamontowanie systemu anten obsługującego tryb MIMO 4×4. Wtedy 1 Gbit/s może być osiągnięte przy agregacji 3 pasm, przy czym na dwóch z nich musi być użyte MIMO 4×4, a na ostatnim MIMO 2×2. Jeżeli operator używa MIMO 4×4 tylko na jednym paśmie częstotliwości, to żeby osiągnąć maksymalną prędkość transmisji 1 Gbit/s potrzebna jest agregacja 4 nośnych. Obie konfigurację dają sumarycznie 10 strumieni danych, każdy o przepływności 100 Mbit/s.
Z kolei OnePlus 5 nie obsługuje MIMO 4×4, a jedynie standardowe MIMO 2×2.
Producent również nie zapewnił wsparcia dla agregacji 4 nośnych, a jedynie 3. Daje to w sumie możliwość przesyłu 6 strumieni danych, każdy o prędkości 100 Mbit/s (OnePlus 5 wspiera modulację 256 QAM). Czyli maksymalna prędkość pobierania danych wynosi 600 Mbit/s. Jednak dokładnie to samo oferowały zeszłoroczne flagowce z Snapdragonem 820/821 na pokładzie. Dokładnie, Samsung Galaxy S7, LG G5, LG V20 czy też Sony Xperia XZ oferowały tej samej klasy modem LTE pomimo słabszego chipsetu. Co prawda w niektórych przypadkach była potrzebna aktualizacja oprogramowania (np. dostarczona przez operatora), która aktywowała nową wtedy modulację 256 QAM. Dlatego w specyfikacji tych urządzeń znajdziecie informację o kategorii 9, a nie 12.
Źródło: OnePlus
