Nie używałem WhatsAppa do czasu, aż pokazała mi go koleżanka ze Stanów. Tam używanie go to norma. U nas ludzie dopiero się do niego przekonują. Od komunikatorów i mediów społecznościowych broniłem się długo, ale prawda jest taka, że są one naprawdę fajną zabawą. Wysyłanie filmików, czy wiadomości głosowych może być jednak nie tylko zabawne. Ja strasznie nie lubię pisać na klawiaturze ekranowej. Od kiedy nie mam QWERTY cierpię katusze. Dlatego wysłanie głosowego message jest dobrym rozwiązaniem.
Do tej pory WhatsApp działał tylko na urządzeniach mobilnych. Ja miałem go na iOS, moi znajomi na Androidzie. Wersja dla Windowsów mobilnych też była. Pojawiła się także wersja tej aplikacji na desktop. Nie ma jednak Linuxowej instalki. Za to mamy wersje zarówno dla OS X, jak i Windows.
Czym poza dobrą zabawą urzekł mnie WhatsApp? Oczywiście szyfrowaniem rozmów.
W erze, gdzie każdy chwali się prywatnością na lewo i prawo jest to miłe rozwiązanie. U moich znajomych jednak mimo tego góruje Messenger i Skype. Mało osób ma WhatsAppa. Chociaż nie. To nie jest dobre określenie. WhatsAppa ma wielu moich znajomych, ale mało kto z niego korzysta. Jakiś czas temu WhatsApp poświęcił wiele uwagi swojej aplikacji webowej, aby dotrzeć do klientów desktopowych. Smutne było to, że komunikatora nie można było używać na desktopie. Obecnie wyszły jednak binarki pod Windows i OS X.
Ponad miliard aktywnych użytkowników WhatsAppa nie musi się już ograniczać do telefonu komórkowego.
Jest to naprawdę dobra wiadomość dla fanów WhatsAppa. Jest to, co prawda przeniesienie wersji webowej do aplikacji, ale zawsze coś. Apka posiada system powiadomień. Dzięki niemu możemy zobaczyć, kto do nas napisał. Jest to zmiana w stosunku do wersji web. Dzięki tej wersji WhatsApp stał się aplikacją multiplatformową.
